Değişen İnsanlar, Önemsenmeyen Bayramlar

İbrahim ALİSİNANOĞLU

Kısacık ömrümüzde o kadar çok şey değişti ki şimdi gördüklerimiz artık bizi şaşırtmıyor.

Aradan birkaç yüz yıl geçmemesine rağmen, daha dün baş tacı ettiğimiz değerlerimiz, şimdi pula döndü.

Hatırlıyorum da birkaç yıl öncesine kadar bayram denilince hepimizi tatlı bir telaş alır…

Bayramları iple çeker, bayram hazırlıkları hayatımızın en neşeli, en heyecanlı günlerinden sayılırdı.

Bayramlar iyiliğin, mutluluğun, coşkunun, duygusal güzelliklerin, neşenin, sevincin doruklara ulaştığı müstesna günleriydi.

Bayramlar hepimiz için; yenilenme, soluklanma dönemleriydi.

Bayram gelince derdi, kasaveti, üzüntüleri, çirkinlikleri unutur, birbirimize sarılır, tatlı yer, tatlı konuşurduk.

Bayramlar hayatımızda unutamadığımız anların başında gelirdi.

Bayramlar bugün de sosyal hayatımızın önemli bir parçası!

Bayramlar için hazırlıklar yapıyor, onu ruhuna uygun yaşamak için gayret sarf ediyoruz.

Ancak şu da bir gerçek…

Artık bayramlar eski bayramlar, insanlarımız eski insanlar değil maalesef.

Aslında bayramlar aynı bayram, değişen ise insanlarımız.

Hızlı kentleşme, gelişen iletişim araçları, değişen bireysel ve toplumsal tercihler, ekonomik kaygılar, küresel kültürün cazibesi maalesef tüm değerlerimizi aşındırıyor, insanlarımızı yozlaştırıyor.

Bayramlar hepimiz için müstesna günlerdi. Şimdi o özel günler sıradanlaşıyor.

Artık insanlarımız bayram için uzun hazırlıklar yapmıyorlar.

Ev temizlikleri, üst baş yenilemeleri, evde ikramlıklar kaygılandırmıyor kimseyi.

Konu komşu, akraba ziyaretleri azaldı, bildik bayramlaşma hassasiyeti kalmadı artık.

Bugün bayram denilince akıllara; dinlenme, tatil, seyahat geliyor maalesef.

Oysa bayramlar gelecek kuşaklara kültürel mirasımız.

Dünden bugüne, bugünden yarına bizim özetimiz.

Benim şahsen bayramlarımızın akıbetiyle ilgili kaygılarım var.

100 yıl sonra, bugün yaşadığımız bayramları torunlarımız yaşayabilecekler mi acaba?

Kuşkuluyum!

İnanın bu hızlı değişim, başkasına benzeme tutkusu beni çok korkutuyor.

Bayramların sıradan tatil günleri olmasından, bayramlarda çocuklara üst baş almanın, el öpmenin, bayram harçlığı vermenin gereksiz sayılmasından,

Konu komşu, eş dost bayramlaşmaların angarya kabul edilmesinden,

Hatta, “Bayram kutlamalarına gerek yok” denmesinden korkuyorum.

Bayramların içinin boşaltılıp ruhunun öldürülmesinden, sıradanlaştırıp bayramlarımızın yerine yeni bayramlar icat edilmesinden endişe ediyorum.

O nedenle bayramları geleceğe taşımak, bayramları yaşatmak zorundayız.

Bunun da yolu bayramları bayram gibi yaşamaktan geçiyor.

Bayramları bayram gibi yaşayalım ki çocuklarımız da bayramlarımızı yaşatsın.

Herkesin bayramını en kalbi duygularla kutlarken, Bayramın milletimizin ve insanlığın hayrına vesile olmasını diliyorum.

Nice bayramlara.

Fotoğraf: Bayram yeri ve çocuklar.