DİZELERİNİZ…

ÇARESİZ DERTLERİM

Sızlayan kalbimin her zerresinde

Hasretin zehrine doymuş gibiyim

O yârin sesini gül bahçesinde

Seher yellerinden duymuş gibiyim

Yaşanan kışların sonu baharmış

Toprakta tohumu heyecan sarmış

Özlem duyanlara dünyamız darmış

Derin uykulardan aymış gibiyim

Çaresiz dertlerim getirdim dile

Yıllar geldi geçti bitmedi çile

Hoyrat gönül sözüm tutmaz nafile

Mahpusta günleri saymış gibiyim

Renklerin içinde asildir beyaz

Gündüzler sıcaktır geceler ayaz

Ermişler aşkına iki satır yaz

Böyle yaşamaktan caymış gibiyim

Alpaydın’ım tatsız geçer hayatım

Gezmeyi severim dorudur atım

Ne sırça köşküm var nede bir katım

Yakasız gömleği giymiş gibiyim

Mustafa ALPAYDIN

***

AKŞAM OLUNCA

Dilimde kör düğüm bütün sözlerim

Sararıp solarım akşam olunca

Dalarken maziye yaşlı gözlerim

Hüzünle dolarım akşam olunca

Sesime ses vermez dilsiz duvarlar

Kime içim döksem baştan savarlar

Çaldığım kapıdan hemen kovarlar

Hüzünle dolarım akşam olunca

Divane gezdiğim ıssız sokaklar

Iyi gün dostlarım dar gün de yoklar

Sineme vurulmuş zehirli oklar

Hüzünle dolarım akşam olunca

Ne yapsam sönmüyor içteki harım

Kışlara gebedir gelmez baharım

Yarenim yoldaşım öteki yarım

Hüzünle dolarım akşam olunca

Yıldızlara bakıp dilekler tuttum

Biçare gönlümü böyle avuttum

Sahi adım neydi ben de unuttum

Hüzünle dolarım akşam olunca

Çarmıha gerilse ruhum bedenim

Yaşama hep vardır milyon nedenim

Ne beddua ettim, ne kin güdenim

Hüzünle dolarım akşam olunca

Gölgeler gizlenir sessizlik çöker

Tutar ellerimden kuytuya çeker

Sevim kaderine hep boyun büker

Hüzünle dolarım akşam olunca

Sevim GÜLER

***

DÜŞTÜM DÜŞELİ

Yalan oldu ömür, hesapsız günler

Kahve gözlerine düştüm düşeli

Beş oldu mevsimler bir oldu yönler

Senin güzlerine düştüm düşeli

İnledim feryadım duyulmadı hiç

Erbab-ı sevdaya uyulmadı hiç

Mestan oldu zihnim ayılmadı hiç

Sustum dizlerine düştüm düşeli

Yoruldu saatler zaman bir hoştu

Tabiat renksizdi varlığım boştu

Yolunda yılmadan ayağım koştu

Sevda düzlerine düştüm düşeli

Saman kâğıdına hayali yazdım

Kaleme dökerek gönülü kazdım

Bir umut peşine rüyada gezdim

Dilbaz, sözlerine düştüm düşeli

Mezarım eşildi gönül sinemde

Türküler ağıtlar tünedi bende

Bütün ezgiler birleşti sende

Âşık sazlarına düştüm düşeli

Vuslatlar sen olup serde tütüyor

Gecem gündüzümü sana itiyor

Hayaller rüyalar seni tutuyor

Garip nazlarına düştüm düşeli.

Maveraya koşar uçsuz kırağım

Bozkır ortasında sessiz otağım

Sensin vakitlerim sensin durağım

Ayak izlerine düştüm düşeli

Ali UĞURLU

***

DOSTLARIM

beni anlamak o kadar zor değil dostlarım

bakmayın öyle mahzunluğuma

insan kendi olmalı

saygı duymalı kendine

ve

sevdiklerine…

kalemim ne yazarsa

gönülden yazar

dilim ne söylerse

özümden söyler

seviyorsam da yürekten severim

hiç durmam hemen söylerim.

işte ben buyum

dostlarım.

olur ya

bir gün kader rüzgarları ayrı ayrı eser de

ayırırsa yollarımızı

koparamaz inanın

sevgi bağlarımızı

yüreğimde saklı kalır sevgimiz

o güzel hatıralarımız

değil mi

dostlarım.

Ömer Faruk KANDEMİR