DİZELERİNİZ…

GÜL N’EYLESİN
Bakışlarda bin bir mana arama
İnsan gönül gözü ile sevmez mi?
Avuç avuç tuzu basma yarama
İnsan eda nazı ile sevmez mi?
Sevgi gönüllerde görünmez bağdır
Güven ile yaslanılan bir dağdır
Özenle örülen sökülmez ağdır
İnsan gülen yüzü ile sevmez mi?
Gül n’eylesin sitem eder bülbüle
Bazı bazı hüzün düşer şu dile
Arada bulanık akar, su bile
İnsan tatlı sözü ile sevmez mi?
Hata arar isen kendinde ara
Sonra yüreğinde açılır yara
Göherî der etme, düşersin zar’a
İnsan candan özü ile sevmez mi?
Göher GÜLER
**
DERMAN BULAMAZ
Biçare gönlüme eyvah eylerim
Kırılmış yüreğim sitem söylerim
Bu candan can gitti şimdi n’eylerim
Muhannet olanlar derman bulamaz.
Canansız bahçemde çiçek açmıyor
Kurumuş toprağım suyu içmiyor
Güzler baki kaldı artık geçmiyor
Muhannet olanlar derman bulamaz.
Şarkılar hüzünlü gözümde yaşım
Sanki ağu dolu bu sevda aşım
Efkârla hasbıhâl çilekeş başım
Muhannet olanlar derman bulamaz.
Ne kaldı bu canda benden alacak
Kırılmış yüreğe aşk mı dolacak
Elbette sonunda ahım olacak
Muhannet olanlar derman bulamaz.
Cefakâr gönlümde yer etti kışım
Yalanmış hülyalı gördüğüm düşüm
Öbek öbek aklar doluştu saçım
Muhannet olanlar derman bulamaz.
Zehra der gönlüm sus ağlama yeter
Seni üzen zalim olsun bes beter
Acımaz sevgine doldurur keder
Muhannet olanlar derman bulamaz.
Zehra ERASLAN
**
ALIN
Alın neşemi, sevincimi;
Paylaştırın çocuklara.
Benden ne kalacak ki yarınlara?
Bir arpa boyu yoldur adımladığım…
Ha bitti ha bitecek, derken;
Ne de çok şey kalmış tamamlayamadığım…
Alın neşemi, sevincimi;
Paylaştırın çocuklara.
Onlar candır yarınlara…
Bir mum ışığı kadardır aydınlığım…
Ha söndü ha sönecek derken;
Ne de çok şey kalmış aydınlatamadığım…
Alın neşemi, sevincimi,
Paylaştırın çocuklara.
Onlar ulaştıracak bizi,
Aydınlık şafaklara…
Ülkü DUYSAK