KAR

Dağlarımıza kar yağmış

Doğanın bütün renkleri bulaşmış

Sarı, pembe, mor, beyaz…

Karlar altında filiz vermiş

Kardelen çiçekleri açmış

Güneş vurmuş kızıllığını

Doğanın rengi gökkuşağına dönmüş

Sarı, pembe, mor, yeşil…

Güneş yarışa girmiş

Gökkuşağının renklerini

kalabalık şehirlere ulaştırmış.

Karlar yağmış beyaz

kelebekler

gibi dökülmüş şehirlerin

üstüne

Çocuklar pencerelere

üşüşmüş

Topraklara, parklara beyaz

yorganlar örtülmüş

Çocuklar dayanamamış

Parklara doluşmuş.

Kartopu oynamışlar çığlık

çığlığa sevinerek

Kardan adam yapmışlar

dans ederek

Anneler babalar sevinçten

Heyecanlar içinde

Çocukları seyre dalmışlar

el çırparak

Karla gelmiş kapılara

mutluluk

Bir an kederler unutulmuş

Yaşamış herkes bir avuç

MUTLULUK…

-İlk göz ağrımın doğum günü anısına…

Doğum günün kutlu olsun Kazım Çağan’ım.-

Serpil BİLGİN

***

AYNAYIM BEN!..

Yüzü olmayanlar bakamaz…

Kimse istemez ki görmek çirkinlikleri.

Yalanlar dolmuş dünyaların

Gerçek yüzüdür bu yansıma

Parlak ışıklarından…

Yalan, riya, giz bilmez

Gördükleridir yansıttığı…

Dili yok!

Ya bir de dili olsaydı heeey!

Büyüler, sihir etkinliğini,

Gerçekçiliğini etkilemez,

Öyküsü masallardaki gibi değil.

Patlatır yüzüne;

Kırışıklıkları, hüzünleri gülümsemeleri,

Aklaşmış saçların perişanlığını…

Süslemez gördüklerini, bilmez,

Ne sen o, ne o sen…

Bir de kalbini açabilsen ya;

Bak gör,

Hep doğrular saçılır yalanlar üstüne…

Dili yok anlatamaz, sır kalır aranızda

Bakmaktan korkmazsan, sadece sen görürsün,

Çünkü; sen bilmektesin gördüklerini…

Aynayım ben!;

Yılları düşün sonra bakıver yüzüme,

Kendini gör bende.

Diz çök,

Solgun yüzünle geriye bir bak…

Zaman nerelerde, sen nerede?

Darılma hiç, küsme;

Aynayım ben…

Sabahattin YARAR