DİZELERİNİZ…

YAZIK DEĞİL Mİ?

Meclisten anlamaz ahır eşrafı

Günahsız öküze yazık değil mi?

Atınca mangalda zırnık bırakmaz

Taşlanan iblise yazık değil mi?

İşleri, güçleri dolap fırıldak

Gariptir mazlumdur aldırmaz ahmak

Din, iman dilinde olmuş oyuncak

Akılsız meczuba yazık değil mi?

Al takke ver külah işler yolunda

Kalsın hakyemezin boynu altında

Harammış, helalmiş yok umurunda

Lanetli domuza yazık değil mi?

Yüzüne tükürsen yağmur zanneder

Rabbena hep bana yine bana der

Altından semeri libas zanneder

Kalender yoksula yazık değil mi?

Ne büyüğü dinler, ne de atayı

Burnu Kaf Dağı’nda be hey soytarı

Menfaat uğruna çeker ayarı

Küheylan eşeğe yazık değil mi?

Anası eşektir, babası katır

İnsaftan anlamaz hiç bilmez hatır

Bunların hakkıdır kırk katır satır

Ahmedî kuluna yazık değil mi?

Ahmet EKŞİ

***

ALDI HA DEME

Selâm söyle turnam bizim ellere.

Gözlerine yaşlar doldu ha deme.

Derdimi fısılda esen yellere.

Göğsünde otları soldu ha deme.

Saçlarım ağardı yüzüm buruştu.

Kalbe sancı düştü ecel vuruştu.

Omuzdan aşağı kolum uyuştu.

Dizlerinde ağrı oldu ha deme.

Belimdeki sancı eğdirdi beni.

Birikti dertlerim sanma ki yeni.

Yollar uzun turnam eğlettim seni.

Ağrımaz başıma n’oldu ha deme.

Ayrılık boynumu büktü eğirdi.

Dizgin kırdı tosun kaçtı böğürdü.

Yüreğimde hasret gözler seğirdi.

Başında saçları yoldu ha deme.

Git yoluna turnam menzilin ırak.

Ben senle uçamam yakamı bırak.

Sürünün ardında olayım çırak.

Önceden haberi saldı ha deme.

Ağlarsa bulutun gözleri şaşar.

Gök yarılır rahmet pınarı coşar.

Allı turnam durmaz dağları aşar.

Yüksekten engine daldı ha deme.

Karasu bulanır su içme selde.

Belene varınca eğlenme yelde.

Sarmala mektubu düşürme elde.

Vuslatın mahşere kaldı ha deme.

Köşkeroğlu düştüm kendi halıma.

Baykuş yuva yaptı kondu dalıma.

Duvarında sular doldu salıma.

Deryalar elimde aldı ha deme.

Memik KÖMEKÇİ

***

KIVIRCIK KARANLIK

Saba makamı dinlerken yiterim,

Yiterim de yittiğime ağlarım.

Kıvırcık karanlıkları severim,

Şafakta gene yiterim, ağlarım.

Sabah güneşi, gözlerime doğar,

Işıkların sevincini duyarım.

Gurbet ellerinde gerip bir insan,

Günler sevinirken, gene ağlarım.

Hırıfladı diyenler olabilir.

Pirpirim oldum da hırıflamadım.

Bülbül, altın kafes misali, dostlar,

Yüzüm güler, için için ağlarım.

M. Yaşar ÜZEL