Ermenekli Ayşe Teyze’nin Gözlerine Bakmak!

Hep öyle etkili, duygulu ve sorar gibi bakacak gözlerimize!

“Oğlum nerede?”

“Yüzme de bilmezdi!” diye

Haydi! 76 milyon mu? 77 milyon mu? Cevap verelim!

Ermenekli Ayşe Teyze oğlu Tezcan’ı ve terörizme verdiğimiz şehitlerimizi, iş kazalarında kaybettiğimiz insanlarımızı neden, nasıl, niçin kaybettiğimizi soruyor bizlere! Hepimize!

“Tezcan’ım nerede ve O’nu ne uğruna kaybettiniz?”

Haydi! Sorumluluk sırasına göre cevap verelim!

Halkın seçtiği Cumhurbaşkanı siz önden buyurun!

Çiçeği burnunda Başbakan ikinci siz buyurun!

Kırmızı plakalı arabalara binen bakanlar, siyasi iktidarın koltuklarına kurulmuş milletvekilleri ve il-ilçe teşkilatları, sesi soluğu kesilmiş muhalefet milletvekilleri, üniversite yönetimleri, akademisyenler, müsteşarlar, genel müdürler, komutanlar, hakimler, savcılar, valiler, kaymakamlar, muhtarlar, gözden kaybolmayın sivil toplum kuruluşları, sıvışmayın işverenler, özellikle siz emekçiler, ya siz sendika yöneticileri, avukat, doktor, eczacı, kasap, manav, bakkal, hele hele basın mensupları, hemşerilerim, hısım, akraba, arkadaşlarım ve ben!

Bu sorumluk ve vebal hepimizin!

Ermenekli Ayşe Teyze’nin gözlerine bakalım ve cevap verelim!

Benim cevabım yok!

Başımı öne eğiyorum!

Utanıyorum!

Üç gün önce 91. Yılını kutladığımız Cumhuriyete, kurucusu Mustafa Kemal’e layık olamadığım için!

Kutsal değerlerimiz şahsi ve siyasi menfaatler için kullanılırken! Ülkemin varlıkları peşkeş çekilirken! Sessiz kaldığım için!

Utanıyorum!

Ermenekli Ayşe Teyze’nin  acısını yüreğimde hissediyorum ve ellerinden öpüyorum!