GÖNLÜM HAR BENİM

Eyvanda oturur güzelin hası
Adını diyemem sözüm var benim
Ellerine yakmış acem kınası
Uslanmadı deli gönlüm har benim

Akşamdan doğan ay tepeyi aşar
Güzel seven yiğit bir asır yaşar
Ansızın görürsem tebdilim şaşar
Hilâl kaşlı kara gözlü yâr benim

Soramadım acep gönlü hoş mudur
Cilve eder benim bağrım taş mıdır
Gördüklerim hayal midir düş müdür
Çok söylerdim amma yerim dar benim

Ekin biçilince yapılır harman
Sızlayan dizimde kalmadı derman
Babana yalvar ki eylesin ferman
Düşürmez ateşim yağan kar benim

Büyük şehirlerde hanlar kasırlar
Kulplu kazanlarda kaynar mısırlar
Can evimde saklı verdiğin sırlar
Bağbanım yok viran bahçem bor benim

Evinizin önü mermer döşeli
Bahçedeki havuz sekiz köşeli
Üç ay oldu ben bu aşka düşeli
Yaram derin şifa bulmam zor benim

Alpaydın’ım kimse bilmez derdimden
Hüzünlere daldım geçtim kendimden
Coşkun seller gibi taştım bendimden
İşim gücüm yaren ile cor benim

Mustafa ALPAYDIN