Turgay MUTLU

“Bu dağı ben diktim

Sonra tutup sakladım ellerimi

Sular büyütsün

Saçları bir tutam kar olsundu

Bütün çabam

Harfler diktim

Aydınlık bir masaya döküldüm sonra

Esrik bir cümle oldum

Okudum kendimi baştan sona…”

Silifke Halk Kitabevi sahibi Yaşar Öztürk sayesinde tanıştığım şair Aydan Yalçın ile güzel bir sonbahar gününde Göksu Irmağı kıyısında “Türkiye’de İz Bırakanlar” adlı kitabım için söyleşi yaptık. Söyleşi sonunda elinde olan dört şiir kitabını sağ olsun adıma imzaladı. Yukarıda okuduğunuz şiir  “Gül Makası’’ adlı kitabının arka kapak yazısından alıntıdır. Yazılı Kâğıt Yayınları tarafından basımı yapılan şiir kitaplarını özellikle şiir sever okurlarıma tavsiye ederim. Online üzerinden de satışı yapılmaktadır.

Aydan Yalçın, günümüz Türk şairlerinden. (1964, Mersin/Silifke doğumlu.) İlk ve Orta öğrenimini Silifke’de, Lise öğrenimini Ankara’da tamamladı. Yükseköğrenimini Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi İktisat Bölümünde yaptı. Tarım ve Köyişleri Bakanlığında idareci olarak görev yapmaktayken 2005 yılında emekliye ayrıldı. Şiire ve edebiyata olan tutkulu yaşamını şimdilerde memleketi Mersin’de sürdürmekte olan şair, bir kız evlada sahip. Şiir ve yazıları; Varlık, Hayal, Yasakmeyve, Sincan İstasyonu, Kurşunkalem, Patika gibi birçok şiir ve edebiyat dergilerinde yayınlandı. Şiirleri; Fransızca, İngilizce ve Romence’ye çevrildi. Ayrıca şair; çocuk şiirleri, düşünce yazıları, denemeler ve öyküler de yazmaktadır. Bir dönem Herşeye Karşın edebiyat ve sanat dergisinin Yazı İşleri Müdürlüğünü de yapan şair, Çağdaş Şair ve Yazarlar Derneği kurucu üyesidir. Şiir Kitapları:

Aşkence, Ay Konuşsun, Gül Makası, Kırbaç Düğümü ve Dikenli Taç (Şiirsel Denemeler)

KEKEME AŞK

Erik ağacına türküler söyleyene…

Sevgilim!

Sevişmek seninle

kızgın bir harman yeri

bir sarı sıcak

ağlar dibinden yükselen

kekeme balık sesi

haydi! soyun derini

yağmur duasına çıksın gök

dursun gelgite dalgalar

uyusun çimenlerimde deniz

hem ne yapar bunca zamandan sonra

gece küskünü ay

sevgilim!

Korkumu öp, derinlerde uyut beni

Yaralarımı uzun bir nehirle sar…”