Halil Menşuri ve Nakkaşoğlu

İbrahim ALİSİNANOĞLU

Antep’te bir zamanlar Halil Baba diye biri yaşarmış. Halil Baba halk arasında “HALİL MENŞURİ” namıyla tanınır, şiirler yazarmış. Halil Menşuri’nin yazdığı şiirler elden ele dolaşır, okuyanların bazılarını çıldırtırken, bazılarının da yüreğine su serper, “ooh! “Dedirtirmiş.

Halil Babanın şiirlerinin üslubu oldukça sert, ifadeleri yalın, alaycı, iğneleyiciymiş.

Halil Baba’nın yaşadığı dönemde Antep’te bir de Nakkaşoğlu isimli zengin bir Ermeni yaşarmış. Nakkaşoğlu’nun evinin önünden açıktan bir keriz akar O da bunu her fırsatta belediyeye şikâyet edermiş.

Kerizin çevreye verdiğini rahatsızlığı belediye de bilir ancak yetersiz bütçesinden dolayı bir türlü ıslah edemezmiş.

Nakkaşoğlu zenginliğin de verdiği cüretle evinin önünden akan kerizle ilgili şikayetini daha üst makamlara iletmiş. Belediye de kerizi neden ıslah edemediğini ilgililere izah ederken, Nakkaşoğlu’na da bir ders vermek amacıyla Halil Baba’ya Nakkaşoğlu ’nu hicveden bir şiir yazmalarını rica etmişler.

Halil Menşuri de Nakkaşoğluna hitaben şu şiiri yazmış:

Namussuzluk kaplamıştır özünü;

Sana ne koyayım at, nakkaşoğlu!

Hayfoldu yürütemedin sözünü!

Yerlerin dibine bat nakkaşoğlu!

***

Eskimiş sakovun(1) kirlenmiş fesin

Ekmek atmak ile kesilmez sesin

Meyhane şuguğun(2) dahranın(3) pisin

Koklaya koklaya yat Nakkaşoğlu.

***

Frenk milletiyle konar göçersin

İlengeçin(4) yumurtasını içersin

Miden kötü,ufunetten kaçarsın

Bari evin ordan sat Nakkaşoğlu!

***

Mecliste söyledin çok devedarı(5)

Menfaatsiz kelpin olur mu yeri?

Dahramız temizdir,suyumuz arı (6)

İstersen bir yudum tat Nakkaşoğlu!

***

Aslın Harputlu mu,bilmem palalı

Üzerinden geçsin ……

Bugün menşurunin başı belalı

Belana,zıddına çat Nakkaşoğlu

—-

1-Sako: Ceket

2-Şuğuk: Meyhane cibresi (Üzümün çeşitli amaçlarla kullanılmak üzere, suyu sıkıldıktan sonra kalan çekirdek, sap, kabuktan oluşan ve şeker içeren posası)

3-Dahra: Kadem hane;eskimiş tuvalet, ademhane

4-İlengeç: Yengeç

5-Devedarı: Saçma sapan

6-Arı: Temiz,duru.