Dolar 32,3610
Euro 34,9649
Altın 2.325,21
Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
Kilis 26°C
Açık
Kilis
26°C
Açık
Cts 27°C
Paz 27°C
Pts 27°C
Sal 26°C

İlim Öğretene Köle Olunur

İlim Öğretene Köle Olunur
A+
A-
14.08.2018
338
ABONE OL

Uğur KEPEKÇİ

 

Bir toplumun yücelmesi, o toplumun, ilim öğrenen ve öğreten fertlerine bağlıdır. Yüce dinimiz İslam’ın yüce kitabı Kur’an-ı Kerim’in nazil olan (indirilen) ilk ayeti, “Yaradan Rabbinin adıyla oku” diye başlamıştır.
Allah’ın (c.c.) ilk emri “oku” olmasına rağmen maalesef kullar, okumaya hiçbir dönemde fazla önem vermemiştir. Her çağda okumayanlar kendilerine bir bahane üretmiş, bir şekilde okumamışlar ve böylece de hakikati layıkıyla anlamamışlar. Okuyan fertler ve toplumlar ise gerek ahlak, gerek inanç, gerek kültür, gerek kudret olarak güçlü ve mutlu olmuşlardır.
İslam’ın ilk yayılma dönemlerinde, savaş sonrası esir düşen müşrik ordularının askerleri, Müslüman halka okuma yazma öğretme karşılığı serbest bırakılmıştır.
İlim şehrinin kapısı hükmünde olan Hz. Ali (a.s.), “Bana bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum” buyurarak, ilme ve öğretene duyulması gerek saygıyı işaret etmiştir.
Hz. Ali (a.s.)’ın kölesi olurum diye yücelttiği öğreticiler, maalesef toplumda gereken ilgi ve saygıyı görmüyorlar.
Şöyle bir hafızalarınızı yoklayın. 50 yaş ve daha üstü olanlar daha iyi bilir. Bir okula, bir işe, bir öğreticinin yanına konan çocuk, babası tarafından “eti senin, kemiği benim” diye teslim edilirdi. Çocuk öğrenmenin zorluğuna katlansın, öğretene saygı duysun; zorlanınca öğrenmeyi bırakmasın, mantığı güdülürdü. Çocuk da öğrenmek için ayrıca bir çaba ve öğretene saygı gösterirdi.
Zaman değişti, şimdi öğrenmek maksadıyla bir okula, bir işe, bir hocanın eli altına teslim edilen çocuğa hele bir söz söylensin; çocuğun velisi, baskına gelir maazallah. Ya da öğrenmeye gelen, öğretene bırakın köle olmayı; her türlü saygısızlığı yaparak, dayak bile atabilmektedir. Bu şartlarda öğreten nasıl öğretsin, öğrenen nasıl öğrensin. Çünkü bilene saygı kalmadı devrimizde.
Eğitim camiasında öğrencisinden dayak yiyen öğretmenlerimizin yanında; canımızı emanet ettiğimiz doktorlarımız, sağlık personelimiz, hastası tarafından hakaret edilip, darp edilip, canına kıyılmaktadır. Toplumun hali maalesef böyledir.
Her şeye rağmen çözüm meydanda ve önümüzdedir. Her fert kendine hayırlı bir şey öğreten kimseye minnet duymalıdır. Öğretene köle olunmasına gerek yok; şükran duyulmalı, saygı duyulmalıdır. Böylece öğreten, duyulan sevgi ve saygı sayesinde moral bulacak, güç kazanacak; ilim, irfan öğretme görevine zevkle devam edecektir.
Eğitim ve öğretimin seviyesini arttırmak çabasında olan sorumlular, bu mantıkla öğreten ve öğrenen arasındaki sevgi ve saygı köprüsünü kurarak; fertten topluma mutluluğu ve gelişmeyi sağlayabilirler.

YORUMLAR

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yukarıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.