Kes, Yak, Yok Et Gitsin… Orman Biterse Bitsin…

Sabahattin YARAR

Çok yoğun olan gündemi bir tarafa iteleyip, ne Meclis kavgasından, ne İç Güvenlik Yasasından, ne seçimlerden, ne Meclis savaşlarından, ne konuşanlardan söz etmeyeceğim bugün. Konular hakkında o kadar yazılar ve TV yayınları var ki, benim yazmamın bir anlamı yoktur diye düşünüyorum. Sadece TBMM sinin itibar ve onurunun, Uzakdoğu parlamentolarının durumundan pek farkı kalmadığını vurgulayarak konuma döneyim…

Evliya Çelebi’nin, Seyahatnamesinde, Halep’ten Ankara’ya kadar olan alanın ormanlarla dolu olduğunu yazdığını daha önceleri dile getirmiştim. Bu kez de, rahmetli annem ile Hatay’dan, Kilis’e yaptığımız bir yolculukta bana söylediklerini aktarmak istedim. Babam Antakya’da PTT’ci olarak görevli iken, yaz aylarında Kilis’e tatil seyahati yaparlarmış. Kamyondan bozma, çadır çekili bir örtü ile kapalı, tahta oturakları olan araçlarla seyahat ederlermiş.   O zaman, Nurdağı (Kömürler)-Gaziantep yolu da yokmuş. İlk gün Maraş’a ulaşılır, ikinci gün Gaziantep’e varılırmış. Oradan da Kilis… Özel arabamızla şimdi geçtiğimiz yerlere bakarak; “Bu Antakya’dan Kırıkhan’a, oradan İslahiye ve Maraş’a kadar olan bu alanlar hep meşe ormanı idi. Aracımız ormanların içinden kıvrıla kıvrıla gider, yaban hayvanları görürdük yollarda…” dedi. Söylediği alanlar şimdi, tarla, bağ, zeytinlik… İnsanların düşüncesizce yaptığı ağaç katliamı her iki örnekte de açıkça görülmektedir. Bu yok edişin nasıl başarıldığını aklım bir türlü almıyor.

Bu konuya girmemdeki amaç da aynı düşüncesizliğin ve vurdumduymazlığın bugün bile devam ettiğini görmemdir. Bazı maden alanlarının genişletilmesi, HES yapımı, konut alanı kazanılması, tesis kurulması amaçları ile yeşil alanların halen yok ediliyor olması üzüyor bizleri. Sözde çevreyi korumak amacıyla kurulan kurumumuzun verdiği ÇED (Çevre koruma) kararlarını görünce, çileden çıkıyor insan. Bir Taş Ocağının genişleme isteği orman alanlarını kapsadığı halde, olumlu ÇED raporu alması hiç de olumlu olmayan düşünceleri dile getirmemize neden olmaktadır. Daha uygun yerler varken, sırf karlılık düşünülerek yakın yeşil alanların kullanılmak istenmesi artık tepki çekmektedir.

Zaten kıtlaşmış yeşil alanlarımızın, gerek devlet eliyle, gerek özel şirketlere peşkeş çekilerek, gerek konut alanları açılarak, gerekse bilinçsiz vatandaşlarımızca tarla amacıyla kesilerek, yakılarak yok edilmesine devam edilmektedir ne yazık ki… Bunun karşılığında yapılan ağaçlama çalışmaları bütün iyi niyetlere karşın, yapılan tahribatı karşılayamamaktadır.

Bilinçlenen halkımız, köylümüz kısmen de olsa, yeşil alanların korunmasına tepki koymaktadır artık. Bu tepkilerin daha büyük boyutlarda olması, yok olan yaban yaşamının korunması açısından çok önemlidir. Çünkü Orman yaşamın vazgeçilmez bir parçasıdır…

Resul Osman Dağımızın yeşilliklere bürünmüş görüntüsü içimde anlatılması güç duyguların oluşmasına neden olmaktadır. Kupkuru bir dağın, emekle, özenle nasıl yemyeşil bir cennete dönüşmekte olduğunu görmek mutluluk veriyor. Emeği geçenlere binlerce teşekkürler.

Dünyamızı, ülkemizi ve kentimizi yaşanabilir kılmanın yolu ORMANLARIMIZIN korunmasından ve çoğaltılmasından geçmektedir. Duyarlılık gösterelim diyorum…

Yeniden buluşalım.