Koşulsuz Sevgi Var mı?

“KOŞULSUZ OLAN YEGÂNE SEVGİNİN BİR ANNENİN ÇOCUĞUNA KARŞI DUYDUĞU SEVGİDİR. BU SEVGİ BİLE ZAMAN ZAMAN ANNENİN EGOSUYLA KÜÇÜK MUHAREBELER YAŞASA DA DİĞER TÜM SEVGİLERDEN DAHA BEKLENTİSİZ KALMAYI BAŞARMIŞTIR.”

Bilindiği gibi sevgi, insanı bir gaye ya da kimseye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten bir duygudur.
Sevgiyi iki karşı cins arasındaki duygusal bir bağ olarak ele almamak gerekir. Çünkü sevgi birçok hedeflere yöneltilen çeşitlilik göstermektedir. Örneğin sevgiliye duyulan sevgi, Allah sevgisi vatan sevgisi, anne babaya duyulan sevgi, çocuğa duyulan sevgi, tabiata yönelen ve sevilen sevgi gibi.
Bir dergide köşe yazarımızın “KOŞULSUZ SEVGİ YOKTUR” yazısı çok dikkatimi çekti. Şimdi bu konunun ayrıntılarına geçmeden önce değerli arkadaşımın görüşünü sizlere aktarmak istiyorum:
“DERLER Kİ ANNELER ÇOCUKLARINI KOŞULSUZ SEVER. YALAN! ANNENİN BİLE SEVGİSİ KOŞULLUDUR. ÇOĞU KADININ GENETİĞİNDE ‘ANNE OLMA’ DÜRTÜSÜ YATAR. ÇÜNKÜ ÇOCUK SAHİBİ OLMAK DİŞİLİĞİNİZİN GÖSTERGESİDİR, KADINLIĞI TAMAMLAYAN BİR YARADILIŞ DÖNGÜSÜDÜR. ANNE OLMAK BİR ÇEŞİT EGODUR. TÜM HASTALIKLARA, SAVAŞLARA, ACIMASIZLIKLARA VE DÜNYAYA GETİRİLENİN BİR GÜN ÖLECEK OLMASININ BİLİNİYORLUĞUNA RAĞMEN ANNE OLUNUR. ANNE OLMAK YARATICILIKTIR. GELECEK İÇİN BİR İNSAN TASARLAMAKTIR, TOPLUMA İNSANIN KENDİ İSTEDİĞİ GİBİ, KENDİ İDEOLOJİSİNDE, KENDİ İNANCINDA, KENDİ KÜLTÜR VE DEĞERLERİNDE YENİ İNSANI TASARLAYIP MİRAS BIRAKMAKTIR. BU SEVGİNİN TEMELİNDE İNSAN SOYUNUN DEVAM ETMESİNİ SAĞLAYAN İÇGÜDÜ BULUNUR. ANNE KENDİ ESERİNE, YARATTIĞINA, ŞEKİLLENDİRDĞİNE BAĞLANIR VE SEVER… ANNE SEVGİSİ BİLE KOŞULSUZ DEĞİLKEN, DİĞER TÜM SEVGİLERİN KOŞULSUZ OLMASI MÜMKÜN MÜDÜR?”
Bu görüşü ortaya koyan sevgili yazarımızın mutlaka doğru yönleri vardır. Ancak koşulsuz sevgiye en yakın olan sevgi nedir? Ben bunun üzerinde durmak istiyorum.
Koşulsuza en yakın sevgiyi istiyorsak, önce kendimizi koşulsuz sevebilmeyi, olduğumuz gibi “BEN”i kabul etmeyi ve kendimizle barışık olmayı öğrenmeliyiz. O zaman “SEN”leri severken, kurallar koymadan, şekiller ve kalıplar içine sıkıştırmadan sadece var olan “AN”ı yaşamak üzere hesapsızca, zarar vermeden, tüketmeden sevebiliriz. Özellikle sevgi doğal ise, dürüst ise, alışkanlıkların çıktığı değil de kendinizi ve sevdiklerinizi gerçekleştirebileceğiniz, tekâmül ettirebileceğiniz bir sevgiyse, işte o KOŞULSUZ SEVGİ’dir.
Unutmamamız gerekir ki, en koşulsuz sevgi, hakikat sevgisi olan YARADAN’a olan sevgidir. Tıpkı Büyük Düşünür Hazreti Mevlana’nın “CANI CANAN’A TESLİME HAZIR DEĞİLSEN, “BEN AŞIKIM” FİLAN DEME HİÇ BOŞ YERE KİMSEYE!” muhteşem bir şekilde yorumladığı gibi.
Hoşça kalın.