Nasıl İnsan Olunur?

M. Yahya EFE

Sevgili okurlarım, insanlar kıyafetleriyle karşılanır, karakterleriyle uğurlanırlar. Günümüzde insanların özelliklerini yitirdiği şu ortamda, herkesin yüzünde ayrı bir maske var sanki.

Kim doğru kim yanlış belli değil. İnsanların kendilerine ve topluma saygıları yok veya azalmış. Kendisine saygısı olmayanın başkasına da saygısı olmaz.

İnsan dediğin dürüst olmalı, yüreğindeki sevgisi berrak olmalı…

Peki, kimdir insan?

Nasıl insan olunur?

Aslında bu sorunun yanıtı çok zor değil. Günümüzde insan olmayı beceremeyenler, insan olmak istemeyenler dahi bilirler bunun yanıtını.

Ne yazık ki, doğru yanıtı bilmekle onu eyleme dönüştürmek o kadar kolay değil.

Bu nedenle günümüzde adam çok, insan az.

O adam gibi insanı bulursak, unutmamak için ismini altın kalemlerle deftere yazmak lazım…

Peki, nedir insan olmak?

İnsan olmak; kendinin ve içinde yaşadığı toplumun özgürlüğünü, bağımsızlığını sağlamak; sağlamışsa titizlikle korumak demektir.

İnsan olmak düşüncesi, vicdanı hür kuşaklar yetiştirmek; bu kuşaklar içinde yer alabilmektir.

İnsan olmak çağı anlamak, çağın gerisinde kalmamak, geçmişle bu günün doğru sentezini yapabilmek, geleceği bu günden görebilmek ve uygar olabilmektir.

İnsan olmak onurlu olmak, kendi onuru kadar başka insanlarında onuruna saygı gösterebilmektir.

İnsan olmak yoksunluğun, yoksulluğun, felaketlerin nedeni ya da sorumlusu olarak doğaüstü güçleri görmemek, göstermemektir.

İnsan olmak, dünyanın barış içinde yaşamasını ilke edinmek, özgürlük uğruna yapılan savaşlar dışındaki tüm savaşları cinayet olarak kabul etmektir.

İnsan olmak; mevkii kendi çıkarları için değil, demokrasinin özü olan katılımlı yönetimi gerçekleştirmek, topluma yararlı olmak için kullanmak demektir.

İnsana ve doğaya karşı sorumluluğunu bilmeyen; yaşama sevinci taşımayan kişi, doğayı, insanı, kendini yok etmekten çekinmez.

İnsana, doğaya, kendine karşı sorumluluk taşımak, yaşamayı sevmek, sevinçleri olduğu kadar acıyı da paylaşmaktır insan olmak…

İnsan olmak, “değer bilir” olmak, insanlık için yapılanları unutmamak demektir. Hele bu yapılanlar başta bizim için yapılmış ve bizi ilgilendiriyorsa…

İnsan, ara sıra dünyalar kadar kocaman olmalı, herkesi kucaklamalıdır.

Bazen kendi olmalı, bazen herkesten bir parça.

Eğer yüreğinizde sevgi, gözlerinizde şefkat yoksa dünyalar sizin olsa, insan olamazsınız.

İnsan olmak o kadar kolay değil insanlık başka bir şey…

Aramızdaki insan kılığına girmiş yaratıkları kendimizden ve çevremizden uzaklaştıralım…

Velhasıl güzelim insan olmak zor zanaat…