SARMALAR BENİ

Gözleri bir âlem bilinmez mana.

Şekerle şebinde karmalar beni.

Şehlalı bakışlar dokunur cana.

Dalında çiçekler sarmalar beni.

Yüreği masuma bir nebze güler.

Gönlümün sultanı bağrımı deler.

Gül döksem yoluna bakar sendeler.

Sinede goncalar tırmalar beni.

Manalı konuşur dağlar maralı.

Endamı yavaştan adım aralı.

Sürütür peşinde gönül yaralı.

Elinde oyalar sırmalar beni.

Koynumda yazması hatıra bende.

Aşıklar divanı coşturur demde.

Bu canım bedende çıkmadan tende.

Özlemi derinde yaralar beni.

Has bahçe içinde bir gül umulur.

Arada perdeyi çeker yumulur.

Sancısı belime vurur yamulur.

Oynatır taşları oyalar beni.

Köşkeroğlu adım böyledir halim.

Peşinden koşturur eyletir talim.

Merhamet eylemez he demez zalim.

Düştüm ocağına havalar beni.

Memik KÖMEKÇİ