VAR DERLER BANA

Yazarım kalemim bükülmez benim.

Sinede yarası var derler bana.

Elimde nasırım hissetmez tenim.

Toros’un bağrında kar derler bana.

Harran’a uzandım bir akşamüstü.

Urfa yollarında aradım rüştü.

Nemrut’un elinde can köze düştü.

Fırat’ı belinde sar derler bana.

Kalenin burcuna gözlemi kurdum.

Birecik’te ipek yolunu sordum.

Beş kemer üstüne serildim durdum.

Onbir metre eni dar derler bana.

Dicle’ydim sınıra bir süre baktım.

Kol kola Fırat’a türküler yaktım.

Basra körfezinde ummana aktım.

Okyanus içinde yar derler bana.

Karadağ’ın başı çalıdan meşe…

Rumkale önünde tükenmez neşe.

Babil’in ordusu düşünce peşe.

Kem gözünde perde zar derler bana.

Erciyes’tir başım Ağrı’yı süzer.

Ege’de Barbaros gemisi yüzer.

Dostları güldürür düşmanı üzer.

Paslanmış kılıçta bar derler bana.

Çamlıbel yaylası, Seben’in suyu…

Kopdağı’nda sevdam derinden kuyu.

Ölmeyince âşık çıkmazmış huyu.

Akordu telinde tar derler bana.

Köşkeroğlu adım dağları geçtim.

Akdeniz’in berrak suyundan içtim.

Kızılırmak gibi ben seni seçtim.

Bafra ovasında har derler bana.

Memik KÖMEKÇİ