Dolar 32,4930
Euro 34,7978
Altın 2.473,37
Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
Kilis 28°C
Açık
Kilis
28°C
Açık
Per 24°C
Cum 24°C
Cts 23°C
Paz 24°C

Yazmak: Yaşadığını Belgelemek, Geleceğe Değerli Bir Şeyler Bırakmaktır

Yazmak: Yaşadığını Belgelemek, Geleceğe Değerli Bir Şeyler Bırakmaktır
A+
A-
09.06.2021
694
ABONE OL

Mehmet KILIÇOĞLU

“Siyah Beyaz Anılarım” Nevin Yavuzcan Ceylan’ın bir çeşit anı-biyografisidir. Öğretmen,yazar,çocukluğundan başlayıp emekli olduğu yıla kadar yaşadıklarını anlatıyorbu kitapta.

Yazar bir yönüyle şanslı sayılır.Babası eğitmendir. Kızının okuması için birçok zorluğa katlanır.Yani 1960’larda kızların okumasını engelleyen çok fazla aile vardır.

Kırklareli,Çanakkale çevresi,yazarın ilk çocukluk yıllarının geçtiği çevredir. Tatlıpınar köyü,babasının eğitmenlik yaptığı,yazarın ilk çocukluk günlerini yaşadığı köydür. Ancak yazar,bu köyden sonra asıl çocukluğunu,ilk gençlik yıllarını yaşadığı Bolu Kız İlköğretmen Okulu’na gider. 1962 yılında yatılı girer bu yüce eğitim kurumuna.Bolu Kız İlköğretmen Okuluda bütün öğretmen okulları gibi Atatürkçü,yurdunu,ulusunu seven öğretmenler yetiştirir.

Nevin Yavuzcan Ceylan ve yüzlerce kız arkadaşı bu okulda,altı yıl yatılı okur ve kutsal meslek öğretmenliğe başlar(1968). Öğrenciliği döneminde okulla ailesi arasında zorlu yolculuklar yapar.Ama okulundan vazgeçmez.

Bolu Kız İlköğretmen Okulu’nda onları yetiştiren çok değerli öğretmeleri var. Onlara ana-baba olurlar.Gerektiğinde ceplerinden yol parası verirler,sorunlarını dinleyip çözüm üretirler.Candan,dost sınıf arkadaşları var.Sınıf arkadaşları yeri gelir,bir kardeş olur.Aradan on yıllar geçer,bu arkadaşlıklar hep dostlukla sürer,aileler birbiriyle ilişkisini sürdürür.

İşte, bu yatılı öğretmen okulları,ülkenin yoksul halk çocuklarını okutuyordu.Yurdunu,mesleğini,ATATÜRK’ü seven öğretmenler yetiştiriyordu.Sonunda bu güzel eğitim kurularını kapattılar,binalarını yıktılar,harabe haline getirdiler.Nevin Öğretmen kitabında bu okulları ve yetiştirdiği yürekli öğretmenleri şu sözlerle ne güzel anlatıyor:

“BİZLER,KÖY ENSTİTÜLERİNDEN BAYRAĞI DEVRALAN BİR NESİLİZ! BU MEŞALEYİ ASLA SÖNDÜRMEYECEĞİZ! NE ZAMAN Kİ SON ÖĞRETMEN OKULU MEZUNU KALMAYACAK;İŞTE O ZAMAN BİR DEVİR KAPANACAK VE MEŞALE DE SÖNECEK!”

Yazar,öğretmen olarak, 1968 yılında Kalkımköyüne atanır.Birçok zorluklar yaşar,zaman içinde zorlukları yener,başarılı bir öğretmen olur.Köyün insanlarıyla iyi ilişkiler kurar. Başarılı öğrenciler yetiştirir.Uzun yıllar sonra ilk öğretmen olduğu köye ziyarete gider.Köyde herkes onu sevgiyle karşılar.

Kitapta,gerek öğrencilik yıllarıyla ilgili arkadaşlarının anıları var.Şiirler,denemeler, o dönemki öğrencilerin kültür düzeyinin ne kadar yüksek olduğunu gösterir.

Ayrıca yazar,halk kültürü ile ilgili derlemeler yapmış.Çevredeki halkın inançları,yaşama düzeyleri,yemek çeşitleri çok güzel anlatılmış.Bana göre, yazar Nevin Yavuzcan Ceylan,bu kitabı yazarak,bir öğretmen olarak çok büyük bir görevi yerine getirmiş. İlköğretmen Okullarının değerini,yapılan çağdaş,laik,bilimsel eğitimin önemi yeniden hatırlatmış.O dönemin saygıdeğer öğretmenleri unutmamış.

Kitabı okuyun.Buraya yazamadığım birçok bilgiye anıya ulaşacaksınız.Teşekkürler Nevin Yavuzcan Ceylan.İyi bir iş yapmışsınız. Kaleminiz hep yazsın.

YORUMLAR

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yukarıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.