İnsan İnsanın Nurudur

“İNSAN İNSANIN DAYANAĞIDIR, EĞİTENİDİR VE AYDINLIĞIDIR. İNSANLARA YAKIN OLDUĞUMUZ TAKDİRDE, DAHA GÜZELLEŞİR VE DAHA MUTLU OLURUZ. BÖYLECE DÜNYAMIZ DA DAHA ÇOK NURLANACAKTIR.”

Yaşamımızı devam ettirirken, gerek kendimize, gerekse topluma karşı olan birçok görevlerimiz vardır. Bunları yerine getirirken sabırlı, cesurlu, gayretli ve azimli olmamız gerekir. İnsan olarak hepimiz yüce değerlere ve yeteneklere sahibiz. Bu yetenek ve değerleri köreltmeye hiç bir zaman hakkımız yoktur. Onu hizmet yolunda kullanmak zorundayız. Çünkü hem kendi gelişimimizi, hem de başka insanların gelişmesine yarar sağlamış oluruz. Ayrıca başka insanlar için yararlı işler yaptığımız zaman, eğitildiğimizi, canlı tutulduğumuzu ve de mutlu olduğumuzu görürüz.
Allah hiçbir işi tesadüflere bırakmaz. Yaptığımız her işin, verdiğimiz her kararın bir sebebi vardır. Karşılaştığımız veya yaşamımıza giren her insanla da karşılıklı görevlerimiz olduğunu bilmemiz gerekir. Biz görevlerimize duyarsız kaldığımız zaman, karşılaştığımız insanlar da bize duyarsız kalırlar. Böylece dünyanın en değerli varlığı olan insandan uzaklaşmış, ondan gelecek hayra ve berekete kucak açmamış oluruz.
Unutmamalıyız ki, karşılaştığımız her insan bize verilmiş bir ödev ve ayağımıza gelen bir nimettir. Gelişmemiz, değişmemiz, aydınlanmamız ve daha iyi bir insan olabilmemiz için gereken planın birer parçasıdırlar. Bizim işimiz insanlardan uzaklaşmak değil, daha yakın, daha yakın olarak dünyaya doğuşumuzun gerçeğine ulaşmaktır. Ne sebeple olursa olsun insanlardan uzak durmak, aralarına katılmamak, ekmeği çiğnemeden yutmak gibi boğulma tehlikesi gösteren, yani verimi yok eden ve birlikteliğin zevkini kaçıran bir eylemdir.
İnsanlar her zaman birbirine her zaman muhtaçtır. Aile, mahalle, millet kavramları derin bağları olan toplulukları simgeler.

Akrabalık, komşuluk, hemşerilik, vatandaşlık kelimeleri toplumun parçaları olduğumuzu simgeleyen görev tanımlarını ifade eder. Bu niteliklerin hiç birisi tesadüfen oluşmaz. Hiç bir insan tesadüfen bir ailede, bir kentte, bir ülkede doğmaz. Hepsi yapılan yüce planların sonucudur.

Ortaklıklar, evlilikler, göçler tesadüfen kurulmaz. Bizlerin görevi bunlar içindeki hikmeti aramak, öğreteceği şeylere karşı istek ve arzu duymaktır. Bu birliktelikler sınırsız da değildir. Her zaman kopmalar ve ayrılmalar olabilir. Önemli olan birlikte olduğumuz süre içinde aldıklarımız, öğrendiklerimiz ve verdiklerimizdir.
Her ne olursa olsun insanları sevelim, sayalım, onlara yakın olalım ki, o zaman daha çok nurlanır ve aydınlanırız. Çünkü insan insanın nurudur, aydınlığıdır.
Hoşça kalın.