Ümitlerin berisinde yaşarım…
Hayata kuytudur evim.
Gözlerim ninniye kapanmaz
Sevgiye hasret yüreğim…
Ağartır gözyaşlarım geceyi
Zuladadır gülüşüm…
Saklıyım hayata
Bir körebe oyununda
Yalnızlığım sobeler beni
En sonunda…
Parmaklarım tanımaz kalemi,
Kördür
Okul bahçeleri bana…
Anne sütünden önce tanıdım
Töreyi.
Yüreğim hazır
Her an kurşuna.
Kahırlardadır ‘Gülüm’
Açmadan mı solacak?
Çığlıklarım gizlidir,
Öperken titrerim,
Bu el mi beni vuracak?
Kapanır gözlerim
Suskun dillerime…
Yoruldum artık,
Tutmaz dizim gayrı…
Yadigârım mendili,
Ölünce verin yârime.
Tüm sırlarım bohçamda,
Emanettir anneme.
Gecelerden korkarım,
Gündüz gömün kabire.
İrfan AKSOY