Sakal Seni Matkapla Yolarım

Metin MERCİMEK

"KİLİS'TE DOĞUP BÜYÜYEN, KİLİS'İN HAVASINI TENEFFÜS EDEN VE BU TOPRAKLARDA YAŞAYAN İNSANLARIN, EDEBİYAT, ŞİİR, FELSEFE, MANTIK BİLİMLERİNE DEĞER VERDİKLERİ VE BU KONUDA BİRÇOK ESERLER ORTAYA KOYDUKLARI ANLAŞILMIŞTIR."
1930 yılında Kilis'te doğan Kilis'in büyük şairi Hocam Seyfettin Başcıllar'ı hiçbir zaman unutmuş değilim. Kilis Ortaokul yıllarımızda şiir ve genel kültür konularında hep bizleri eğitir ve yararlı bilgiler verirdi. Özellikle çok sevdiği Şair Karacaoğlan'ın şiirlerinden örnekler vererek onun yaşam felsefesini dile getirirdi. 
Hocam Seyfettin Başcıllar'ın hiçbir zaman unutamadığım Karacaoğlan'ın "SAKAL SENİ MATKAPLA YOLARIM, BU GÜZEL KÖYLÜ KIZI BANA EMMİ DEDİ" anısına geçmeden önce, sakalla ilgili olarak kısa bir bilgi vermek istiyorum. 
Biz Türklerde oldum olası bir sakal bıyık merakımız vardır. Eskiden bıyık sakaldan daha sık rastlanan bir erkek süsüydü. Özellikle politikacıların nedense vazgeçilmez aksesuarıydı. Ama son yıllarda sakal bıyığı hızla solladı. Sakalın çeşit ve şekilleri ise hayli fazlalaştı. Alt dudağın altında bir tutam bırakanı var, tüm yüz kıllarını geldiği gibi bırakıp salanı var, top olanı var, kirli sakalı olanı var, keçisakalı olanı var. Tüm bunların yanı sıra dilimize dolaşmış deyimler de vardır: "SAKALIM YOK Kİ SÖZÜM DİNLENSİN", "BİZ BU SAKALI DEĞİRMENDE AĞARTMADIK", "YUKARI TÜKÜRSEM BIYIK AŞAĞI TÜKÜRSEM SAKAL", "AT BİR SAKAL DA YOLUMUZU BULALIM" gibi. Ayrıca yine Türklerde bir de "AK SAKLLI DEDE" fenomeni de yer alır. Hıristiyanlardan dünyaya yayılan Noel Baba efsanesi de sakallı olarak bilinmektedir. 
Her ne kadar Seyfettin Başcıllar'ın en sevdiği şair Faruk Nafiz Çamlıbel olarak konuşulur ise de, Karacaoğlan'ı daha çok sevdiği bir gerçektir. Çünkü O, ömrünün her döneminde Karacaoğlan'ı ele almış ve dilinden hiç düşürmemiştir. Özellikle Kilis Ortaokulu'nda kimya dersimize geldiği sırada, Karacaoğlan'ın hayat hikâyesini anlatır ve ilgi çeken şiirlerini bizlere okurdu. Yine bir gün kültür sohbetleriyle birlikte Karacaoğlan'ın bir anısını dile getirerek dersimize bir renk katmıştı. Şimdi bu güzel öyküyü hep birlikte görelim:
"KÖYDEN KÖYE, İLDEN İLE DOLAŞARAK HAYATINI SÜRDÜREN KARACAOĞLAN, BİR GÜN TANIMADIĞI BİR KÖYE YOLU DÜŞER. BİR OMZUNDA AZIK TORBASI, DİĞER OMZUNDA SAZI ASILI VE SAÇ SAKAL BİRBİRİNE KARIŞMIŞ VAZİYETTE BU KÖYÜN ÇEŞMESİNE DOĞRU YAKLAŞIR. O SIRADA, ÇEŞME BAŞINDA TESTİSİYLE SU DOLDURAN BİR KÖYLÜ GÜZELİNİ GÖRÜR. EĞİLEREK ONA, "A BE KÖYLÜ GÜZELİ O TESTİNLE BANA BİR SU VERDE İÇEYİM" DER. SAÇ SAKAL BİRBİRİNE KARIŞMIŞ VAZİYETTE KARACAOĞLAN'I GÖREN KÖYLÜ KIZI, TESTİYE SUYU KOYAR VE UZATARAK, "BUYUR EMMİ" DEMESİ ÜZERİNE, KARACAOĞLAN SUYU ALMAZ VE ÇEŞMENİN BİTİŞİĞİNDEKİ TAŞIN ÜZERİNE OTURUR. HEMEN OMUZUNDA ASILI OLAN SAZI ÇIKARIR, SİTEMLİ BİR ŞEKİLDE SAZIN TELİNE VURMAYA BAŞLAR. İŞTE O ANDA ŞU DİZELERİ DİLE GETİRİR: SAKAL SENİ MATKAPLA YOLARIM, BU GÜZEL KÖYLÜ KIZI BANA EMMİ DEDİ." 
İşte Seyfettin Başcıllar, Karacaoğlan'ın bu anlamlı hikâyesini anlatarak onun gerçek bir halk şairi olduğunu, ayrıca kendisinin de hitap etme ve öğretme sanatının var olduğunu bizlere güzel anlatımıyla gösterirdi. 
Kilis'in Büyük Şairi Hocam Seyfettin Başcıllar'ı rahmetle anarken, şairlik hayatının bir başka güzelliğinde yeniden buluşmak dileğiyle...
Hoşça kalın.