Şükürler Olsun… Ama Mutlaka Sorulacak!…

Dünyanın en acımasız ve vicdansız örgütü IŞİD’in elinde bulunan 49 rehinemizin sağ salim kurtulmuş olmasından dolayı çok mutluyum. Duyduğum sevinç ve coşkuyu yazı ile anlatma olanağım yok doğrusu. Üç ayı aşkın bir süredir, bir sır ve bilinmeyen bir yaşam savaşının merak ve beklentisinin, mutlu bir sonla sonuçlanması, endişe ve tasalarımızın sona ermesine neden oldu.

Rehine olmaktan kurtulan ve ailelerine, sevdiklerine kavuşan insanlarımızın duydukları duyguları ve yaşadıkları sevinci tüm kalbimle paylaştığıma inanmanızı isterim. Bir facianın olmamış olması, tüm ülke insanlarımızca da olumlu karşılanmıştır. Şükürler olsun ki, kimsenin burnu kanamadan, rehine olayı sona ermiştir.

Şöyle veya böyle; bu sonucu sağlayanları kutlamak ve kendilerine teşekkür etmek bir insanlık görevidir. Çabalarından dolayı tüm emeği geçenleri kutluyor, sevgi ve takdirlerimi sunuyorum kendilerine… Bu olayın tüm sonuçları ve başlangıcı ile ders alınması gereken bir özellik taşıdığını da belirtmek istiyorum…

Şimdi; bedava kahramanlık ve övünme girişimleri, gösteri şovlarının öne çıkarılması, bu olayın siyasi başarı gibi gösterilmesi konusuna gelelim isterseniz. Ta baştan hatalar zincirlerinin neden olduğu rehine olayının, bugün güçlü Türkiye masalına dönüştürülmesi üzerinde duralım:

Musul, uçaklarımızla 3-5 dakikalık bir uzaklıkta yurdumuza. Daha olayın ilk aşamasında, en avantajlı ülke konumunda olmamıza karşın, tüm personelimizi İŞİD’in eline teslim etmemizin geçerli hiçbir mantığı yoktur. En son çare olarak, 2-3 helikopter ve jetlerimizin koruması ile birkaç saat içinde tüm personelimizi yurda getirmemiz olası iken, din, iman korkusu olmayan, insanlıktan yoksun bir örgüte teslim olmalarının salık verilmesi, siyasi yanlışlıkların en önemlisidir. Fransa, Amerika, İsveç bu uygulamayı yapıp personelini selamete taşırken, üstün korumalı Konsolosluğumuzun çapulculara teslimini anlamak olası değildir.

Bu büyük yanlışlığı, bizi aylardır tedirgin eden, konuşma ve yazma konusunda sınırlayan, ailelerimizi perişan bir beklentiye sürükleyen olayları sona erdirmiş olmayı büyük bir başarı gibi göstermek, güçlü Türkiye’den söz etmek, Güneşi balçıkla sıvamaya çalışmak kadar gerçek olmayan bir davranıştır. Eğer Türkiye; bugün İŞİD’in kara bayrağı dalgalanan Türk toprağı Musul Konsolosluğundan, personelini söke söke alsaydı, tüm dünyaya gücünü ispatlamış olurdu. Ve güçlü Türkiye’yi herkes görmüş olurdu…

Rehinelerin kurtarılmasının siyasi bir operasyon olduğunu kabullenmek, IŞİD’i saf bir örgüt olarak görmek demektir. Hâlbuki gerçek hiç de böyle değildir. ABD’ye uçan Cumhurbaşkanımızın “Velev ki pazarlık yaptık” açıklamasının altında çok şeyler yatmaktadır. Suçlu militanların iadesi dâhil, ne gibi ödünlerin verildiği mutlaka sorulacaktır ve ortaya çıkacaktır.

Dış politika uygulamamız, Suriye ile prestij kaybına başlamış, İŞİD olayı ile de dibe vurmuştur. “Kimse gücümüzü test etmeye kalkmasın” deyimi, test edile edile hiçbir anlam vermeyen deyişlere dönmüştür. Şimdi de yine IŞİD’in neden olduğu büyük bir Suriyeli mülteci akını başlamıştır. Suriye’de Cuma namazı kılacakların bu gelişmelerde büyük katkılarının olduğu gerçeğini kimseler yadsıyamaz.

Ulu Tanrı’dan, ülkemizi, bu sorumsuzluklara rağmen, her türlü beladan korumasını diliyorum. Herkes vatanına dönecek bir barışı dört gözle bekliyor. Türk ulusu olarak biz de huzuru…!

Yeniden buluşalım…