DİZELERİNİZ…

BERBER HORO

Bazarın başında

dar bir sokağın içinde

küçücük bir düğen

Berber Horo’nun.

Kocaman kapısı var

tahtadan,

içindeki kürsüsü de tahtadan

hem de arkalı

bir de böyük aynası var ki aratmaz

bağlı bahçalıyı,

işte

bütün konforu bu

berber Horo’nun.

Tam karşısında

gene küçücük bir düğen

gennin kimi

yaşlı bir dede oturmuş

tezgahının başına

usta bir sanatçı edasıyla

dokur kilimlerini ilmek ilmek.

Ne kadar hoşuma giderdi

rengârenk,

iplerin

ahenk içinde gelişini izlemek.

Akşam

eve geldi mi

iki üç parça odun kömürünü

çatar birbirine

berber Horo

körükten vurur havayı

kıvılcımlar saçarak kayar

tembekinin ataşını.

Fokur fokur

sesler eşliğinde

öyle de forslu içer ki genni

zannedersin

misk-i amber suyu.

Özene bezene hazırladığı

nargilesini aldı mı eline

“gelin uşaklar heket zamanı”

der

ve başlar anlatmaya.

“Heket heket hongül koç

ikisi sıçan biri boz

bindik bozun üstüne

gettik Halep yoluna,

Halep yolu daşlıca

armağanı datlıca,

yolda bir geçi gördüm

vurdum kıçını kırdım,

geçi getti hekime

hekim dedi fesime

ben dedim püskülüme.”

Heketin

girişi beyle güzel

kimbilir

gendi ne güzel

gendi ne güzel.

Işıklar içinde uyu

Horo dedem

Gülseren FEDAKÂR YALAZA

***

ÜZERLİK GETİR

Ciğerimsin dert görme

Zellüh’e kara sürme

Boyun bosun yerinde

Herkese gönül verme

Heddüç Zellüh yan yana

Ağam nasıl dayana

Seninki boydan kısa

Yesin içsin mayana

Evleri ak sekili

Zellüh bitli kekilli

Heddüç’ü sorarsanız

Yürek sevda çakılı

Havışları döşeme

Zellüh bakar paşama

Benden segè hèyir yok

Hâyal kurup yaşama

Bedestenden geçersin

Damdan otlar biçersin

Şu Kilis’in içinde

Zellüh’ümü seçersin.

Havışları bahçalı

Bacağı çirpi çalı

Kapı kapı dolaşır

Gönlü yama bohçalı

Benim sende gözüm var

İnci kimi sözüm var

Eğer anan vermezse

Seni yakan közüm var.

Karadaş’tan geçersin

Arakıyı içersin

Kızlar işmar edince

Bilmem nere kaçarsın

Damdan dama ip gerdim

Üstüne asbap serdim

Bu kadar mehsim olma

Lellüz’e güller derdim

Evlerinde bir kuş var

Ayağında gümüş var

Böke heç kız beyenmor

Helbet bunda bir iş var.

Nahır yerinde teke

Çoban kéhrini çeke

Uşak densizlik etme

Sonra derler beceke

Dama kurduk süllümü

Süllümdeki güllü’mü

Şakıyıp da duruyor

Muhabbetten dilli mi

Damda söyyük kırıldı

Zellüh bana darıldı

Ağam cidet yar sevmiş

Heddüç kime sarıldı

Lozze dalda dal yerde

Gönül kalmıyor darda

Felek bize ne etti

Kalakaldık hep zorda

Azarada buzara

Kızlar getti bazara

Yarime göz edenin

İki gözü bozara

Ağam seni sevorum

Düşlerimde özlorum

Kilis hèneyi bitmez

Gözlerinden öporum.

Ömer Faruk KANDEMİR