DİZELERİNİZ…

SEVGİLİ ÖĞRETMENİM

-Çocuk gözüyle-
nakşettin küçük yüreğimize sevgiyi
öğrettin bizlere alfabeyi
sırdaşımızdın
gözyaşımıza nice mendil tuttun
üşüyen ellerimizi sevginle ısıttın
neş’emiz oldun
güzel sözlerinle gülen yüzünle
gönlümüze doldun.
mevsimlere özgü rengarenk
resimler yapardık
her resmin içine insanı
yurt sevgisini
demokrasiyi
ay yıldızlı bayrağımızı
ve
Atatürk’ü katardık.
şarkılar söyler eğlenir
oyunlar oynar coşardık
“yerli malı Türk’ün malı
her Türk onu kullanmalı”
diye
nice haftaları kutlardık.
uzat o kutsal ellerini
bir kez daha olsun öpeyim
öpeyim de huzura ereğim
sana her zaman minnettarım
sevgili öğretmenim.

Ömer FARUK KANDEMİR

***

BULUNMAZ OLDU

İnsanlık çiçeği soldu solalı,
Yoksulun kapısı çalınmaz oldu.
Bir devr-i şeamet* bizi bulalı,
Sılaya bir selam salınmaz oldu.

Nasıl bir zamandan gelip geçeriz?
Al gülü bırakıp diken seçeriz,
Fakirin hakkını yiyip içeriz,
Hakkı bilen insan bulunmaz oldu.

Hayra yorulmuyor her şey alâmet,
Soğudu dostluklar garip garabet,
Nerede yarenlik izzet muhabbet?
Dostlarla sohbete dalınmaz oldu.

Doğru söz ağızda kuruyup kaldı,
Yerini yalanlar dolanlar aldı,
Münafık ününü dünyaya saldı,
Bu devranda yiğit bulunmaz oldu.

Aç mısın tok musun soranlar hani?
Mazlumun yanında duranlar hani?
Böylesi bir hayat geçmez İrfani,
Bu yitik zamanda kalınmaz oldu.

İrfan AKSOY

Şeamet: Uğursuzluk